С уходом из жизни самых близких мне людей – моей родной мамочки Розы (ноябрь 2019) и ее отца, Шамиль бабая (март 2022) – жизнь приобрела абсолютно другие краски и оттенки. В моменте оказалось, что все бытие вокруг меня уже само собой закономерное, цикличное, и, по большому счету, безобидное: все плавно идет по законам Вселенной, без моего участия.
Единственное, что наполняет бытие – люди. Их эмоции и действия – при жизни, и вечная память – после нее. Каким же было приятным осознанием того, что момент между «при жизни» и «после нее» – всего один миг, который в корне решает всё. Делит жизнь на До и После.
Недавно мне рассказали про самое богатое место на земле. К моему удивлению, этим местом оказалось кладбище. Знаете почему? Уж очень оно богато несбывшимися мечтами, ненаписанными книгами, непропетыми песнями, неоткрытыми бизнесами и много чем непроявленным при жизни… Не самый лучший пример, но лишь осознав важность каждого момента жизни, появляется желание наполнить ее чем-то ярким, существенным, приятным, значимым.
Весна 2022 года оказалась для меня необыкновенно богатой на новые события в жизни. Они все больше приближали меня к моим мечтам.
Сборник, который ты сейчас читаешь – творческий проект – как результат моей Трансформации в рамках очередного лидерского тренинга в рамках #Спарта_Красноярск. Я сказала «ДА» своим желаниям и дала волю своему проявлению.
15 сентября 2022 года прошел Первый «Поэтический нетворкинг с Лейсан Сабитовой», в рамках которого были презентованы отрывки из настоящего сборника. Благодарю каждого за участие в этом проекте. Благодарю себя, что реализовала свою мечту!
Здесь самые любимые и самые ценные для меня произведения за последние годы. Да, я любила писать еще подростком, но боялась в этом признаться. Примерно с 2019-го начала писать на родном татарском языке. Я обещаю себе больше не бояться проявляться в творчестве.
Здесь я в своем проявлении. Такая, какая есть на самом деле.
Благодарю Тебя, мой друг, что Ты со Мной!
Твоя Лейсан С.
…минем яраткан татар телем
Язның 8нче көне бураннап каршы алды:
таң атуы суык җилләр белән шаулап исте…
Мин беренче тапкыр ялгыз гына калдым:
Әнием котламый икәне йөрәгемне кисте…
Язның 8нче көне бураннап каршы алды.
Тик йөрәгем җылы хисләр белән тулы!
Иртәнге суык җиле белән кочаклады:
шул мизгелдә карлар йолдыз булып ятты.
Язның 8нче көне бураннап каршы алды,
ә мөһиме – күңел шатлык белән тулуы!
Барысына телим көннең матурлыгын!
Иң бәхетле хатын кыз булуын!
(08.03.2020).
Яратырга оятмы?!
Күзгә карап,
Кулны кулдан тотып,
Бер уй уйлап?
Яратырга оятмы?!
Бердәнберне табып,
Мәхәббәтне саклап,
Калганнардан качып?
Яратырга оятмы?!
Бер моң сузып,
Алга карап,
Бәхетле булып?
Яратырга оятмы?!
Исен сизеп,
Бер сулыш сулап,
Бер сынык бүлеп?
Яратырга оятмы?!
Иртэн торып,
Яныңда булып,
Сөйгәңне кочып?
Яратырга оятмы?!
Кешелелек саклап,
Җылы биреп,
Берберегезне саннап?
Яратырга оятмы?!
Үзең булып,
Ярны яклап,
Хисләр тулып?
Яратырга оятмы?!
Бала тудырып,
Тәрбия саклап,
Тарихта эз калдырып?
Яратырга оятмы?!
Тормыш үзгәртеп,
Картаймышка җитеп,
Бер көндә китеп…
Яратырга оятмы?!
Яратырга оятмы…
(18.03.2019)
Бик тиз узып бара вакыт.
Очрашулар үтә артта калып.
Бер мизгелдә сине күреп,
Бик тиз узып китте вакыт…
Бик тиз узып бара вакыт:
Очрашуга өметләнеп,
Күзләр шатлык белән тулып,
Сизелмиче үтте вакыт…
Үтче тизрәк, әйдә, вакыт!
Нигә яшәү, көннәр сузып?!
Синнән башка ялгыз калып,
Бик тиз үтеп китсен вакыт…
(11.02.19)
Әле ярый, син бар бу доньяда:
Минем серләремне белгән,
Минем белән төшләремне күргән,
Минем сүзләремне җырга үргән…
Әле ярый, син бар бу доньяда:
Минем йөрәгемне эреткән,
Минем күңелемә җылы керткән,
Минем күзләремә нур сипкән…
Әле ярый, син бар бу доньяда:
Мине үзеңнеке дип санаган,
Минем яннарымда булган,
Минем кочагымда кунган…
Әле ярый, син бар бу доньяда:
Мине бердәнберем дигән,
Миңа көннең яктысын биргән,
Миңа яңа сулыш керткән…
Әле ярый, син бар бу доньяда:
Миңа үзеңне бүләк иткән,
Миңа сукмаклар тиздән салган,
Минем тормышымны үзгәрткэн…
Әле ярый, син бар бу доньяда…
Әле ярый…
син бар…
минем тормышымда…
(17.04.2021)
Мин тагын да сиңа гашыйк булдым!
Мина «Җитәр инде!» -дигән чакка калдым.
Сиңа булган хисне утка салдым.
Дәвам итмәячәгеңне белеп, ялгыштым!
Мин тагын да сиңа гашыйк булдым!
Синең карашыңны көннән-көнгә күрдем,
Сиңа гына булган хатларымны яздым!
Җавапсызлыктан синең ардым!
Мин тагын да сиңа гашыйк булдым!
Кеше әйткән пычрак сүзләренә баттым.
Хатын-кыз бәхетен дошманнарга саттым!
Битлек белән битне ябып изгелекне югалттым!
Мин тагын да сиңа гашыйк булдым!
Күпме салкын төннәр синсез каршыладым!
Синсез көн яктысын бер дә күзәтмәде.
Синзез үткән көннәр санын саналмадым!
Мин тагын да сиңа гашыйк булдым!
Көннән-көнгә яннарымда булдың.
Чит ят кызлар яннарыңда булып
Минем якка бер дә карамадың!
Мин тагын да сиңа гашыйк булдым!
Сине онытырга туган яктан тиздән киттем!
Чит якларда мәхәббәтем янып кире кайттым
Ләкин мин барыбер сиңа гашыйк булдым.
Күпме төннәремне ир-затларга сатып
Һәр берсендә сине табам дип саташтым…
Сиңа багышлаган хисләремнән качып,
Мин барыбер сиңа гашыйк булдым…
